Πρώτος Δεκανός – Αυξανόμενη Σελήνη – Μην Ιστάμενος (μήνας ανορθωμένος)
1. Νουμηνία, σημαίνει Νέα Σελήνη και ετυμολογικά προέρχεται από το νέος + μην. Η πρώτη ορατότητα της Σελήνης. Για τον Απόλλωνα. Ιερή ημέρα.
2. Μεταβλητή βροντή (ακαθόριστη τύχη).
3. Τριτόμηνις. Για τα γενέθλια της Αθηνάς.
4. Τετράς. Για τον Ερμή, την Αφροδίτη και τον Έρωτα. Ιερή ημέρα. Πλήρης Πεπρωμένου. Αποφεύγεται η θλίψη. Αρχή δημιουργίας ενός πλοίου. Αρχή δημιουργίας μιας οικογένειας. Επίσης για τον Ηρακλή, Ποσειδώνα και Απόλλωνα.
5. Για τον Όρκο και τις Ερινύες. Μην σπάτε κανένα όρκο. Σκληρή και φοβερή
6. Για τη γέννηση της Αρτέμιδας. Γεννιούνται έξυπνοι ομιλητές.
7. Πρώτο Τέταρτο Σελήνης (7-. Για τη γέννηση του Απόλλωνα. Ιερή ημέρα.
8. Για τον Ποσειδώνα, Θησέα και Ασκληπιό. Ιερή μέρα, καλή για θρησκευτικές παρατηρήσεις.
9. Ιερή ημέρα, μια καλή ημέρα προς όλες τις κατευθύνσεις.
10. Καλή ημέρα.
Δεύτερος Δεκανός – Μέσον της Σελήνης – Μην Μεσών (Μήνας που φθάνει στο μεσουράνημα)
11. Καλή ημέρα για θνητές εργασίες. Περιστροφή συμπλεγμάτων. Ο θερισμός του Σοφού.
12. Η καλύτερη ημέρα για θνητές εργασίες.
13. Για την Αθηνά. Αποφυγή σποράς.
14. Εξημέρωση θηρίων.
15. Διχομηνία - Πανσέληνος. Για τον Όρκο και τις Ερινύες. Μην σπάτε κανένα όρκο. Σκληρή και φοβερή. Ίσως επίσης και για την Αθηνά.
16. Για την Αρτέμιδα. Κακή για φύτευση.
17. Αλωνίστε και κόψτε ξύλα.
18. Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη).
19. Καλύτερη προς την εσπέρα.
20. Εικάς. Για τον Απόλλωνα. Φιλόσοφοι γεννιούνται. Καλύτερη τη μεσημβρία.
Τρίτος Δεκανός – Φθίνουσα Σελήνη – Μην Φθίνων
21. Καλύτερη την αυγή.
22. Τρίτο Τέταρτο (22-23). Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη).
23. Για την Αθηνά.
24. Πλήρης Πεπρωμένου. Αποφυγή θλίψης.
25. Για τον Όρκο και τις Ερινύες. Μην σπάτε κανένα όρκο. Σκληρή και φοβερή.
26. Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη)
27. Τρισεινάς. Ημισέληνος μόλις ορατή. Ανοικτά σταμνιά (πλατύστομα κυλινδρικά δοχεία). Καθέλκυση πλοίων.
28. Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη)
29. Παραλείπεται για τον Κοίλο Μήνα.
30. Τριακάς, Ένη και Νέα. Για την Εκάτη και το Θάνατο. Ερευνήστε την αλήθεια. Προγραμματίστε τον επόμενο μήνα.
Παρατηρήσεις
1. Αυτό το ημερολόγιο προορίζεται σε εκείνους που θέλουν να παρατηρήσουν τον Ιερό Μήνα, δηλαδή «Μην κατά Θείον», που σημαίνει το μήνα σύμφωνα με τις φάσεις της Σελήνης.
2. Η κύρια πηγή για τον Ιερό Μήνα είναι το «Έργα και Ημέραι» του Ησίοδου, το τελευταίο μέρος που αφορά στις Ημέρες και είναι οι στίχοι ll. 765-825.
760 ὧδ' ἔρδειν: δεινὴν δὲ βροτῶν ὑπαλεύεο φήμην.
φήμη γάρ τε κακὴ πέλεται, κούφη μὲν ἀεῖραι
ῥεῖα μάλ', ἀργαλέη δὲ φέρειν, χαλεπὴ δ' ἀποθέσθαι.
φήμη δ' οὔτις πάμπαν ἀπόλλυται, ἥν τινα πολλοὶ
λαοὶ φημίξωσι: θεός νύ τίς ἐστι καὶ αὐτή.
765 Ἤματα δ' ἐκ Διόθεν πεφυλαγμένος εὖ κατὰ μοῖραν
πεφραδέμεν δμώεσσι: τριηκάδα μηνὸς ἀρίστην
ἔργα τ' ἐποπτεύειν ἠδ' ἁρμαλιὴν δατέασθαι.
Έτσι κάνε: απέφευγε την είδηση που φοβίζει τους θνητούς ανθρώπους.
Διότι και είδηση άσχημη πλησιάζει, υψώνεται δε περισσότερο εύκολα επιπόλαιη,
παρουσιάζεται δε οδυνηρή, δύσκολη δε λογαριάζεται.
Η είδηση δε καμία χάνεται εντελώς, την οποία πολλοί
άνθρωποι την εκστομίζουν: και αυτή είναι τώρα κάποιος Θεός.
Ημέρες δε καλώς κατά τμήμα που διαφύλαξε ο Ζευς,
εκφράσαμε στους δούλους: τριακοστή του μήνα ευγενικά έργα και εποπτεύει και διαμοιράζεται φαγητό.
769 αἵδε γὰρ ἡμέραι εἰσὶ Διὸς πάρα μητιόεντος,
768 εὖτ' ἂν ἀληθείην λαοὶ κρίνοντες ἄγωσιν.
769 διότι αυτές οι μέρες είναι από το Δία από αυτόν το συνετό,
768 εφόσον κάθε φορά την πραγματικότητα οι άνθρωποι επιλέγουν να οδηγούν
770 Πρῶτον ἔνη τετράς τε καὶ ἑβδόμη ἱερὸν ἦμαρ:
τῇ γὰρ Ἀπόλλωνα χρυσάορα γείνατο Λητώ:
ὀγδοάτη δ' ἐνάτη τε, δύω γε μὲν ἤματα μηνὸς
ἔξοχ' ἀεξομένοιο βροτήσια ἔργα πένεσθαι:
ἑνδεκάτη δὲ δυωδεκάτη τ', ἄμφω γε μὲν ἐσθλαί
770 Η πρώτη πήγαινε και η τέταρτη μέρα και η έβδομη ιερή ημέρα:
στην οποία βέβαια ο Απόλλων που κρατά χρυσό ξίφος που γεννήθηκε από τη Λητώ: (είναι η έβδομη για τον Απόλλωνα)
η όγδοη μέρα δε και η ένατη, δύο επίσης μεν μέρες μηνός
διακρινόμενα προάγουν, ασχολίες με ανθρώπινα έργα:
ενδέκατη δε και δωδέκατη, και οι δύο μεν επίσης πλούσιες
775 ἠμὲν και ὄις πείκειν ἠδ' εὔφρονα καρπὸν ἀμᾶσθαι:
ἡ δὲ δυωδεκάτη τῆς ἑνδεκάτης μέγ' ἀμείνων:
τῇ γάρ τοι νῇ νήματ' ἀερσιπότητος ἀράχνης
ἤματος ἐκ πλείου, ὅτε ἴδρις σωρὸν ἀμᾶται:
τῇ δ' ἱστὸν στήσαιτο γυνὴ προβάλοιτό τε ἔργον.
775 αντί και πρόβατα να κουρεύεις και χαρούμενο καρπό να συλλέγεις:
η δε δωδέκατη ισχυρότερα καλή της ενδεκάτης:
διότι στη οποία ημέρα πλήρως, αληθώς να επιπλέουν τα νήματα της καλπάζουσας αράχνης,
όταν επειδή προνοητική σωρό συλλέγει:
σε αυτήν δε το ύφασμα υψώνει η γυναίκα και βάζει μπροστά και το έργο.
780 Μηνὸς δ' ἱσταμένου τρισκαιδεκάτην ἀλέασθαι
σπέρματος ἄρξασθαι: φυτὰ δ' ἐνθρέψασθαι ἀρίστη.
ἕκτη δ' ἡ μέσση μάλ' ἀσύμφορός ἐστι φυτοῖσιν,
ἀνδρογόνος δ' ἀγαθή: κούρῃ δ' οὐ σύμφορός ἐστιν,
οὔτε γενέσθαι πρῶτ' οὔτ' ἂρ γάμου ἀντιβολῆσαι.
780 Του μηνός δε λήγοντος τη δέκατη τρίτη μέρα να αλέθετε
τον καρπό (σπόρο φυτών) να αρχίζετε: τα φυτά δε ανατρέφονται καλύτερα.
Έκτη δε η μέση (στο μέσον του μήνα) πολύ επιζήμια για τα φυτά,
καλή δε για τη γέννηση αγοριού: εις δε την κόρη δεν είναι χρήσιμη,
και δεν γεννά πρώτιστα και δεν συναντάται κατά τύχη επομένως εις γάμο.
785 οὐδὲ μὲν ἡ πρώτη ἕκτη κούρῃ γε γενέσθαι
ἄρμενος, ἀλλ' ἐρίφους τάμνειν καὶ πώεα μήλων
σηκόν τ' ἀμφιβαλεῖν ποιμνήιον ἤπιον ἦμαρ:
ἐσθλὴ δ' ἀνδρογόνος: φιλέοι δ' ὅ γε κέρτομα βάζειν
ψεύδεά θ' αἱμυλίους τε λόγους κρυφίους τ' ὀαρισμούς.
785 ούτε μεν η πρώτη έκτη σε σύνδεση (ημέρα), η κόρη επίσης να γεννηθεί,
αλλά κατσικάκια να κομματιάζει και κοπάδι γιδοπροβάτων
τη μάνδρα και να πηγαίνεις αλλού την αγέλη σε ήπια ημέρα:
καλή δε για τη γέννηση αγοριού: για να αγαπήσει δε επίσης να λέγει τον χλευασμό
ψεύτικους και δόλιους λόγους και λόγους αποκρυπτόμενους και εγκάρδιες συνομιλίες.
790 μηνὸς δ' ὀγδοάτῃ κάπρον καὶ βοῦν ἐρίμυκον
ταμνέμεν, οὐρῆας δὲ δυωδεκάτῃ ταλαεργούς.
εἰκάδι δ' ἐν μεγάλῃ, πλέῳ ἤματι, ἵστορα φῶτα
γείνασθαι: μάλα γάρ τε νόον πεπυκασμένος ἐστίν.
ἐσθλὴ δ' ἀνδρογόνος δεκάτη, κούρῃ δέ τε τετρὰς
790 της όγδοης μέρας του μήνα δε χοίρο και βόδι υπερμουγκρίζουν
σφάζομε, τους ημίονους του υπομονετικούς δε εις τη δωδέκατη.
Την εικοστή μέρα δε στην μεγάλη, σε όλη την ημέρα, σοφός άνδρας
γεννιέται: πάρα πολύ διότι και είναι περιτυλιγμένος με ορθοφροσύνη.
Ευγενής δε για τη γέννηση αγοριού η δεκάτη, και η δε τετάρτη για το κορίτσι
795 μέσση: τῇ δέ τε μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
καὶ κύνα καρχαρόδοντα καὶ οὐρῆας ταλαεργοὺς πρηύνειν
ἐπὶ χεῖρα τιθείς. πεφύλαξο δὲ θυμῷ
τετράδ' ἀλεύασθαι φθίνοντός θ' ἱσταμένου τε
ἄλγε' ἃ θυμβορεῖ μάλα γὰρ τετελεσμένον ἦμαρ.
Ἐν δὲ τετάρτῃ μηνὸς ἄγεσθαι οἶκον ἄκοιτιν
οἰωνοὺς κρίνας, οἳ ἐπ' ἔργματι τούτῳ ἄριστοι.
πέμπτας δ' ἐξαλέασθαι, ἐπεὶ χαλεπαί τε καὶ αἰναί:
ἐν πέμπτῃ γάρ φασιν Ἐρινύας ἀμφιπολεύειν
Ὅρκον γεινόμενον, τὸν Ἔρις τέκε πῆμ' ἐπιόρκοις.
795 εις το μέσον (Πανσέληνο): εις αυτή δε και τα πρόβατα και το βόδι που βαδίζουν συστρέφοντας τα πίσω πόδια ελικοειδώς με τα ελικοειδή κέρατα και το σκύλο με τα αιχμηρά δόντια και ημιόνους υπομονετικούς εις το χέρι να ορίζονται (κατοικίδια). Να είσαι προσεκτικός δε στην ψυχή (θυσία ή πνεύμα) την τετάρτη και στη φθίνουσα και στην ύψωση (όταν η Σελήνη φθίνει ή αυξάνει) να αποφεύγεται
τους πόνους (ότι δημιουργεί θλίψη) οι οποίοι είναι μέγιστα όμοιοι με θάνατο διότι πλήρης μέρα (τελειοποιημένη μέρα).
Εις δε την τετάρτη του μήνα οδήγησε στην κατοικία τη σύζυγο τους οιωνούς να επιλέξεις, οι οποίοι επί του έργου τούτου είναι οι καλύτεροι
τις πέμπτες δε να προφυλάσσεστε (να αποφεύγετε), επειδή και δυσχερείς και δύσκολες: εις την πέμπτη διότι λέγεται τις Ερινύες να υπηρετείς σαν δούλος τον Όρκο τον γεννημένο, τον Έριδα γέννησε (Έρις), θλίψη για τους επίορκους.
805 Μέσσῃ δ' ἑβδομάτῃ Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν
εὖ μάλ' ὀπιπεύοντα ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ
βαλλέμεν, ὑλοτόμον τε ταμεῖν θαλαμήια δοῦρα
νήιά τε ξύλα πολλά, τά τ' ἄρμενα νηυσὶ πέλονται.
τετράδι δ' ἄρχεσθαι νῆας πήγνυσθαι ἀραιάς.
805 εις το μέσον δε εις την εβδόμη της Δήμητρας το ναό στην παραλία
καλώς πάρα πολύ να βγάλεις το χυμό σε καλώς-στρογγυλά εις το αλώνι (αλέθει σιτάρι
ρίξετε κάτω, και τον υλοτόμο να κόψει για το εσωτερικό δωμάτιο κορμούς δένδρων
και για τα πλοία ξύλα πολλά και τα συνδεόμενα πλοία να είναι σε κίνηση
εις την τετάρτη ημέρα του μήνα δε να αρχίζει του ισχνού πλοίου η στερέωση.
810 εἰνὰς δ' ἡ μέσση ἐπὶ δείελα λώιον ἦμαρ,
πρωτίστη δ' εἰνὰς παναπήμων ἀνθρώποισιν:
ἐσθλὴ μὲν γάρ θ' ἥ γε φυτευέμεν ἠδὲ γενέσθαι
ἀνέρι τ' ἠδὲ γυναικί: καὶ οὔποτε πάγκακον ἦμαρ.
παῦροι δ' αὖτε ἴσασι τρισεινάδα μηνὸς ἀρίστην
810 ενάτη δε στο μέσον προς το απόγευμα καλύτερη ημέρα,
πρώτη δε ενάτη απαλλαγμένη του κακού εις τους ανθρώπους:
ευγενής μεν διότι και αυτή τουλάχιστον φυτεύομε επίσης παράγεται
σε άνδρα και επίσης σε γυναίκα: και ποτέ μοχθηρότατη μέρα.
εξάλλου δε και αυτές γνωρίζουν την ένατη μέρα του τρίτου δεκαημέρου (29η του μήνα) του μήνα ευγενέστατη
815 ἄρξασθαί τε πίθου καὶ ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι θεῖναι
βουσὶ καὶ ἡμιόνοισι καὶ ἵπποις ὠκυπόδεσσι,
νῆα πολυκλήιδα θοὴν εἰς οἴνοπα πόντον
εἰρύμεναι: παῦροι δέ τ' ἀληθέα κικλῄσκουσιν.
τετράδι δ' οἶγε πίθον: περὶ πάντων ἱερὸν ἦμαρ
815 να αρχίσεις και του αγγείου (πιθάρι) και εις τον αυχένα τον ζυγό να θέσεις
σε βόδια και ημίονους και ίππους γρήγορους στα πόδια (γοργοπόδαρους),
πλοίο με πολλά καθίσματα γρήγορο σε θαλάσσιο πέρασμα με χρώμα κρασιού
έλκεται: λίγοι δε τα αληθινά επικαλούνται.
Εις την τετάρτη δε να ανοίγεις το αγγείο (πιθάρι): πέριξ όλων η ιερή ημέρα.
820 μέσση: παῦροι δ' αὖτε μετ' εἰκάδα μηνὸς ἀρίστην
ἠοῦς γιγνομένης: ἐπὶ δείελα δ' ἐστὶ χερείων.
αἵδε μὲν ἡμέραι εἰσιν ἐπιχθονίοις μέγ' ὄνειαρ,
αἱ δ' ἄλλαι μετάδουποι, ἀκήριοι, οὔ τι φέρουσαι.
ἄλλος δ' ἀλλοίην αἰνεῖ, παῦροι δὲ ἴσασιν.
820 το μέσον: λίγοι δε εξάλλου μετά την εικοστή μέρα του μήνα την καλύτερη
της αυγής της παραγόμενης: προς το απόγευμα (δειλινό) δε είναι χειρότερο.
Αυτές οι ημέρες είναι εις τους γήινους μεγάλο κέρδος,
οι δε άλλες πέφτουν στην τύχη (είναι χωρίς σύστημα), χωρίς ζημιά, δεν προσφέρουν κάτι.
άλλος (οποιοσδήποτε) δε διαφορετικά επαινεί, λίγοι δε θεραπεύονται.
825 ἄλλοτε μητρυιὴ πέλει ἡμέρη, ἄλλοτε μήτηρ.
τάων εὐδαίμων τε καὶ ὄλβιος, ὃς τάδε πάντα
εἰδὼς ἐργάζηται ἀναίτιος ἀθανάτοισιν,
ὄρνιθας κρίνων καὶ ὑπερβασίας ἀλεείνων.
825 άλλη φορά γίνεται η ημέρα μητρυιά, άλλη φορά μητέρα.
αυτών και ευτυχισμένος και ευλογημένος, ο οποίος αυτά όλα
βλέποντας εργάζεται χωρίς ευθύνη για τους αθάνατους (θεούς)
τις κότες (όρνιθες) κρίνοντας και της παράβασης του νόμου μένων μακριά.
3. Οι Αρχαίοι Έλληνες υπολόγιζαν την ημέρα από το ηλιοβασίλεμα. Δηλαδή, η Τρίτη ξεκινά το ηλιοβασίλεμα της Δευτέρας. Η πρώτη μέρα του νέου μήνα (Νουμηνία = Νέα Σελήνη / πρωτομηνιά) εικάζεται να συμπίπτει με την πρώτη όψη της Νέας Ημισελήνου. Αυτό θα ήταν νωρίς το βράδυ μετά την 30η μέρα, η οποία για αυτό καλείται Ένη και Νέα. Σημειώστε πως στα νέα ημερολόγια, Νέα Σελήνη αναφέρεται η σύνοδος της Σελήνης με τον Ήλιο, δηλαδή το σκότος της Σελήνης. Για τους λόγους του Ιερού Μήνα, η Νέα Σελήνη (Νουμηνία) εμφανίζεται μια μέρα ή δύο μετά τη σύνοδο. Μπορεί να είναι απλούστερο να χρησιμοποιήσομε το σύστημα που επινοήθηκε από το Σόλωνα: η ελληνική μέρα κατά την διάρκεια της οποίας εμφανίζεται η σύνοδος, δηλώνεται Νέα και Παλαιά, η 30η . Η ακόλουθη ελληνική μέρα είναι τότε η Νουμηνία, η 1η. Δηλαδή στο πρώτο ηλιοβασίλεμα μετά τη σύνοδο αρχίζει η 1η του μήνα. Αν αυτό το σύστημα ακολουθείται, τότε το Πρώτο Τέταρτο θα πέσει την 7η ή την 8η, η Πανσέληνος θα πέσει την 14η ή την 15η και το Τρίτο Τέταρτο θα πέσει την 22η ή την 23η, ανάλογα με τον ακριβή χρόνο της συνόδου. Αν η 1η βασίζεται στην «πρώτη ορατότητα», όπως πιθανά έκανε ο Ησίοδος, οι Φάσεις της Σελήνης θα πέσουν μια μέρα νωρίτερα.
4. Για τους Κοίλους Μήνες (29 ημέρες), η 29η παραλείπεται, για τους Πλήρεις Μήνες (30 ημέρες), όχι. Η 30η μέρα είναι πάντα συμπεριλαμβανόμενη. Αυτή η ρύθμιση γίνεται για να εξασφαλίσει ότι η σύνοδος εμφανίζεται στην Παλαιά και Νέα (30η) ή πρώτη ορατότητα της Νουμηνία (1η).
5. Ο ορατός μήνας μπορεί να διαιρεθεί σε τέσσερις εβδομάδες: 1 ως 7, 8 ως 14, 15 ως 21, 22 ως 28. Εντούτοις οι αρχαίοι Έλληνες διαίρεσαν κανονικά το μήνα σε δύο μισά (Αύξηση και ελάττωση) ή σε τρεις Δεκανούς (αύξηση, μέσον, ελάττωση).
6. Θα παρατηρηθεί ότι οι αντίστοιχες ημέρες σε κάθε Δεκανό έχουν συχνά παρόμοιες θεότητες, τύχες, κ.λπ.
7. Ο Ησίοδος συστήνει διαφορετικές ημέρες για διαφορετικές δραστηριότητες (π.χ., προώθηση πλοίων). Αν θέλετε να ξέρετε πότε πρέπει να ευνουχίσετε τις αίγες, θα πρέπει να συμβουλευθείτε το κείμενο του Ησίοδου. Όπως αναμένεται, το τμήμα της Αύξησης είναι καλύτερο για την έναρξη των πραγμάτων, το τμήμα της Ελάττωσης για τη λήξη τους. Συνολικά το μισό της Αύξησης είναι πιο ευνοϊκό.
8. Ορισμένες ημέρες έχουν τα ειδικά ονόματα, τα οποία δίνονται μετά από τους αριθμούς τους. Εκτός από εκείνες που ήδη αναφέρθηκαν, είναι Τριτόμηνις η τρίτη του μήνα, Τετράς η τέταρτη μέρα του μήνα, Διχομήνια το μέσον του μήνα δηλαδή η Πανσέληνος, Εικάς η εικοστή του μήνα, Τρισεινάς η ένατη μέρα του τρίτου δεκαημένου, δηλαδή εικοστή ενάτη, Τριακάς η τριακοστή μέρα του μήνα. Αν και η 15η είναι επίσημα "Πανσέληνος", μπορεί να εμφανιστεί μια ημέρα ή δύο πιο μπροστά.
9. Οι αριθμοί: Με τον αρχαίο ελληνικό τρόπο, οι ημέρες στον πρώτο Δεκανό μπορούν να προσδιορίσουν "τη δεύτερη της Αύξησης της Σελήνης" ή "τη δεύτερη μέρα της Σελήνης" κ.λπ. Οι ημέρες στο δεύτερο Δεκανό μπορούν να προσδιοριστούν "πρώτη στο Μέσον" ως "δέκατη το Μέσον" ή "ενδέκατη", "δωδέκατη", "δέκατη τρίτη" μέχρι "δέκατη ένατη", μετά "εικοστή". Ο τελευταίος Δεκανός μπορεί να δηλωθεί από την απόλυτη θέση ("εικοστή τρίτη") ή τη σχετική θέση ("η φθίνουσα τρίτη", "η τρίτη μετά από την εικοστή"), αλλά υπολογίζεται κανονικά προς τα κάτω ως τη Νέα Σελήνη, "όγδοο της Φθίνουσας Σελήνης". Σημειώστε ότι "η τρίτη της φθίνουσας" θα μπορούσε να είναι είτε η 23η , είτε η 28η . Αυτή η ασάφεια περιπλέκει την ερμηνεία του κειμένου του Ησίοδου. Όταν υπολογίζεται προς τα κάτω, η "νωρίτερα δέκατη" είναι η 2η και "αργότερα η δέκατη" είναι η 21η, δεδομένου ότι η 10η προσδιορίζεται ως "δέκατη της Αύξησης"
10. Αν ακολουθείτε το σύστημα του Σόλωνα, τότε κοιτάξτε το χρόνο της συνόδου σε ένα ημερολόγιο. Εάν πέφτει ανάμεσα στα μεσάνυχτα και στο ημίφως, κατόπιν η Παλαιά και Νέα (30η ) είναι αυτή η ημερολογιακή ημέρα και η Πανσέληνος είναι την 15η (Διχομήνια). Διαφορετικά, εάν η σύνοδος είναι ανάμεσα στο ημίφως και τα μεσάνυχτα, τότε η Παλαιά και Νέα είναι ην επόμενη ημερολογιακή ημέρα και η Πανσέληνος είναι τη 14η , αν και δεν θα είναι ορατή έως ότου αρχίζει η 15η στο ημίφως (σούρουπο). Εάν η σύνοδος είναι μεταξύ της αυγής και του ημίφωτος, ο μήνας είναι πλήρης, διαφορετικά είναι κοίλος.
11. Μην, γενική του μηνός. «Η των μηνών υποφορά», είναι το πρόσχημα των Ιερών Μηνών. Από αυτό προέρχεται η λέξη Μήνη που σημαίνει Σελήνη.
πηγή: http://www.astro.gr/
1. Νουμηνία, σημαίνει Νέα Σελήνη και ετυμολογικά προέρχεται από το νέος + μην. Η πρώτη ορατότητα της Σελήνης. Για τον Απόλλωνα. Ιερή ημέρα.
2. Μεταβλητή βροντή (ακαθόριστη τύχη).
3. Τριτόμηνις. Για τα γενέθλια της Αθηνάς.
4. Τετράς. Για τον Ερμή, την Αφροδίτη και τον Έρωτα. Ιερή ημέρα. Πλήρης Πεπρωμένου. Αποφεύγεται η θλίψη. Αρχή δημιουργίας ενός πλοίου. Αρχή δημιουργίας μιας οικογένειας. Επίσης για τον Ηρακλή, Ποσειδώνα και Απόλλωνα.
5. Για τον Όρκο και τις Ερινύες. Μην σπάτε κανένα όρκο. Σκληρή και φοβερή
6. Για τη γέννηση της Αρτέμιδας. Γεννιούνται έξυπνοι ομιλητές.
7. Πρώτο Τέταρτο Σελήνης (7-. Για τη γέννηση του Απόλλωνα. Ιερή ημέρα.
8. Για τον Ποσειδώνα, Θησέα και Ασκληπιό. Ιερή μέρα, καλή για θρησκευτικές παρατηρήσεις.
9. Ιερή ημέρα, μια καλή ημέρα προς όλες τις κατευθύνσεις.
10. Καλή ημέρα.
Δεύτερος Δεκανός – Μέσον της Σελήνης – Μην Μεσών (Μήνας που φθάνει στο μεσουράνημα)
11. Καλή ημέρα για θνητές εργασίες. Περιστροφή συμπλεγμάτων. Ο θερισμός του Σοφού.
12. Η καλύτερη ημέρα για θνητές εργασίες.
13. Για την Αθηνά. Αποφυγή σποράς.
14. Εξημέρωση θηρίων.
15. Διχομηνία - Πανσέληνος. Για τον Όρκο και τις Ερινύες. Μην σπάτε κανένα όρκο. Σκληρή και φοβερή. Ίσως επίσης και για την Αθηνά.
16. Για την Αρτέμιδα. Κακή για φύτευση.
17. Αλωνίστε και κόψτε ξύλα.
18. Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη).
19. Καλύτερη προς την εσπέρα.
20. Εικάς. Για τον Απόλλωνα. Φιλόσοφοι γεννιούνται. Καλύτερη τη μεσημβρία.
Τρίτος Δεκανός – Φθίνουσα Σελήνη – Μην Φθίνων
21. Καλύτερη την αυγή.
22. Τρίτο Τέταρτο (22-23). Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη).
23. Για την Αθηνά.
24. Πλήρης Πεπρωμένου. Αποφυγή θλίψης.
25. Για τον Όρκο και τις Ερινύες. Μην σπάτε κανένα όρκο. Σκληρή και φοβερή.
26. Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη)
27. Τρισεινάς. Ημισέληνος μόλις ορατή. Ανοικτά σταμνιά (πλατύστομα κυλινδρικά δοχεία). Καθέλκυση πλοίων.
28. Μεταβλητή βροντή. (απροσδιόριστη τύχη)
29. Παραλείπεται για τον Κοίλο Μήνα.
30. Τριακάς, Ένη και Νέα. Για την Εκάτη και το Θάνατο. Ερευνήστε την αλήθεια. Προγραμματίστε τον επόμενο μήνα.
Παρατηρήσεις
1. Αυτό το ημερολόγιο προορίζεται σε εκείνους που θέλουν να παρατηρήσουν τον Ιερό Μήνα, δηλαδή «Μην κατά Θείον», που σημαίνει το μήνα σύμφωνα με τις φάσεις της Σελήνης.
2. Η κύρια πηγή για τον Ιερό Μήνα είναι το «Έργα και Ημέραι» του Ησίοδου, το τελευταίο μέρος που αφορά στις Ημέρες και είναι οι στίχοι ll. 765-825.
760 ὧδ' ἔρδειν: δεινὴν δὲ βροτῶν ὑπαλεύεο φήμην.
φήμη γάρ τε κακὴ πέλεται, κούφη μὲν ἀεῖραι
ῥεῖα μάλ', ἀργαλέη δὲ φέρειν, χαλεπὴ δ' ἀποθέσθαι.
φήμη δ' οὔτις πάμπαν ἀπόλλυται, ἥν τινα πολλοὶ
λαοὶ φημίξωσι: θεός νύ τίς ἐστι καὶ αὐτή.
765 Ἤματα δ' ἐκ Διόθεν πεφυλαγμένος εὖ κατὰ μοῖραν
πεφραδέμεν δμώεσσι: τριηκάδα μηνὸς ἀρίστην
ἔργα τ' ἐποπτεύειν ἠδ' ἁρμαλιὴν δατέασθαι.
Έτσι κάνε: απέφευγε την είδηση που φοβίζει τους θνητούς ανθρώπους.
Διότι και είδηση άσχημη πλησιάζει, υψώνεται δε περισσότερο εύκολα επιπόλαιη,
παρουσιάζεται δε οδυνηρή, δύσκολη δε λογαριάζεται.
Η είδηση δε καμία χάνεται εντελώς, την οποία πολλοί
άνθρωποι την εκστομίζουν: και αυτή είναι τώρα κάποιος Θεός.
Ημέρες δε καλώς κατά τμήμα που διαφύλαξε ο Ζευς,
εκφράσαμε στους δούλους: τριακοστή του μήνα ευγενικά έργα και εποπτεύει και διαμοιράζεται φαγητό.
769 αἵδε γὰρ ἡμέραι εἰσὶ Διὸς πάρα μητιόεντος,
768 εὖτ' ἂν ἀληθείην λαοὶ κρίνοντες ἄγωσιν.
769 διότι αυτές οι μέρες είναι από το Δία από αυτόν το συνετό,
768 εφόσον κάθε φορά την πραγματικότητα οι άνθρωποι επιλέγουν να οδηγούν
770 Πρῶτον ἔνη τετράς τε καὶ ἑβδόμη ἱερὸν ἦμαρ:
τῇ γὰρ Ἀπόλλωνα χρυσάορα γείνατο Λητώ:
ὀγδοάτη δ' ἐνάτη τε, δύω γε μὲν ἤματα μηνὸς
ἔξοχ' ἀεξομένοιο βροτήσια ἔργα πένεσθαι:
ἑνδεκάτη δὲ δυωδεκάτη τ', ἄμφω γε μὲν ἐσθλαί
770 Η πρώτη πήγαινε και η τέταρτη μέρα και η έβδομη ιερή ημέρα:
στην οποία βέβαια ο Απόλλων που κρατά χρυσό ξίφος που γεννήθηκε από τη Λητώ: (είναι η έβδομη για τον Απόλλωνα)
η όγδοη μέρα δε και η ένατη, δύο επίσης μεν μέρες μηνός
διακρινόμενα προάγουν, ασχολίες με ανθρώπινα έργα:
ενδέκατη δε και δωδέκατη, και οι δύο μεν επίσης πλούσιες
775 ἠμὲν και ὄις πείκειν ἠδ' εὔφρονα καρπὸν ἀμᾶσθαι:
ἡ δὲ δυωδεκάτη τῆς ἑνδεκάτης μέγ' ἀμείνων:
τῇ γάρ τοι νῇ νήματ' ἀερσιπότητος ἀράχνης
ἤματος ἐκ πλείου, ὅτε ἴδρις σωρὸν ἀμᾶται:
τῇ δ' ἱστὸν στήσαιτο γυνὴ προβάλοιτό τε ἔργον.
775 αντί και πρόβατα να κουρεύεις και χαρούμενο καρπό να συλλέγεις:
η δε δωδέκατη ισχυρότερα καλή της ενδεκάτης:
διότι στη οποία ημέρα πλήρως, αληθώς να επιπλέουν τα νήματα της καλπάζουσας αράχνης,
όταν επειδή προνοητική σωρό συλλέγει:
σε αυτήν δε το ύφασμα υψώνει η γυναίκα και βάζει μπροστά και το έργο.
780 Μηνὸς δ' ἱσταμένου τρισκαιδεκάτην ἀλέασθαι
σπέρματος ἄρξασθαι: φυτὰ δ' ἐνθρέψασθαι ἀρίστη.
ἕκτη δ' ἡ μέσση μάλ' ἀσύμφορός ἐστι φυτοῖσιν,
ἀνδρογόνος δ' ἀγαθή: κούρῃ δ' οὐ σύμφορός ἐστιν,
οὔτε γενέσθαι πρῶτ' οὔτ' ἂρ γάμου ἀντιβολῆσαι.
780 Του μηνός δε λήγοντος τη δέκατη τρίτη μέρα να αλέθετε
τον καρπό (σπόρο φυτών) να αρχίζετε: τα φυτά δε ανατρέφονται καλύτερα.
Έκτη δε η μέση (στο μέσον του μήνα) πολύ επιζήμια για τα φυτά,
καλή δε για τη γέννηση αγοριού: εις δε την κόρη δεν είναι χρήσιμη,
και δεν γεννά πρώτιστα και δεν συναντάται κατά τύχη επομένως εις γάμο.
785 οὐδὲ μὲν ἡ πρώτη ἕκτη κούρῃ γε γενέσθαι
ἄρμενος, ἀλλ' ἐρίφους τάμνειν καὶ πώεα μήλων
σηκόν τ' ἀμφιβαλεῖν ποιμνήιον ἤπιον ἦμαρ:
ἐσθλὴ δ' ἀνδρογόνος: φιλέοι δ' ὅ γε κέρτομα βάζειν
ψεύδεά θ' αἱμυλίους τε λόγους κρυφίους τ' ὀαρισμούς.
785 ούτε μεν η πρώτη έκτη σε σύνδεση (ημέρα), η κόρη επίσης να γεννηθεί,
αλλά κατσικάκια να κομματιάζει και κοπάδι γιδοπροβάτων
τη μάνδρα και να πηγαίνεις αλλού την αγέλη σε ήπια ημέρα:
καλή δε για τη γέννηση αγοριού: για να αγαπήσει δε επίσης να λέγει τον χλευασμό
ψεύτικους και δόλιους λόγους και λόγους αποκρυπτόμενους και εγκάρδιες συνομιλίες.
790 μηνὸς δ' ὀγδοάτῃ κάπρον καὶ βοῦν ἐρίμυκον
ταμνέμεν, οὐρῆας δὲ δυωδεκάτῃ ταλαεργούς.
εἰκάδι δ' ἐν μεγάλῃ, πλέῳ ἤματι, ἵστορα φῶτα
γείνασθαι: μάλα γάρ τε νόον πεπυκασμένος ἐστίν.
ἐσθλὴ δ' ἀνδρογόνος δεκάτη, κούρῃ δέ τε τετρὰς
790 της όγδοης μέρας του μήνα δε χοίρο και βόδι υπερμουγκρίζουν
σφάζομε, τους ημίονους του υπομονετικούς δε εις τη δωδέκατη.
Την εικοστή μέρα δε στην μεγάλη, σε όλη την ημέρα, σοφός άνδρας
γεννιέται: πάρα πολύ διότι και είναι περιτυλιγμένος με ορθοφροσύνη.
Ευγενής δε για τη γέννηση αγοριού η δεκάτη, και η δε τετάρτη για το κορίτσι
795 μέσση: τῇ δέ τε μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
καὶ κύνα καρχαρόδοντα καὶ οὐρῆας ταλαεργοὺς πρηύνειν
ἐπὶ χεῖρα τιθείς. πεφύλαξο δὲ θυμῷ
τετράδ' ἀλεύασθαι φθίνοντός θ' ἱσταμένου τε
ἄλγε' ἃ θυμβορεῖ μάλα γὰρ τετελεσμένον ἦμαρ.
Ἐν δὲ τετάρτῃ μηνὸς ἄγεσθαι οἶκον ἄκοιτιν
οἰωνοὺς κρίνας, οἳ ἐπ' ἔργματι τούτῳ ἄριστοι.
πέμπτας δ' ἐξαλέασθαι, ἐπεὶ χαλεπαί τε καὶ αἰναί:
ἐν πέμπτῃ γάρ φασιν Ἐρινύας ἀμφιπολεύειν
Ὅρκον γεινόμενον, τὸν Ἔρις τέκε πῆμ' ἐπιόρκοις.
795 εις το μέσον (Πανσέληνο): εις αυτή δε και τα πρόβατα και το βόδι που βαδίζουν συστρέφοντας τα πίσω πόδια ελικοειδώς με τα ελικοειδή κέρατα και το σκύλο με τα αιχμηρά δόντια και ημιόνους υπομονετικούς εις το χέρι να ορίζονται (κατοικίδια). Να είσαι προσεκτικός δε στην ψυχή (θυσία ή πνεύμα) την τετάρτη και στη φθίνουσα και στην ύψωση (όταν η Σελήνη φθίνει ή αυξάνει) να αποφεύγεται
τους πόνους (ότι δημιουργεί θλίψη) οι οποίοι είναι μέγιστα όμοιοι με θάνατο διότι πλήρης μέρα (τελειοποιημένη μέρα).
Εις δε την τετάρτη του μήνα οδήγησε στην κατοικία τη σύζυγο τους οιωνούς να επιλέξεις, οι οποίοι επί του έργου τούτου είναι οι καλύτεροι
τις πέμπτες δε να προφυλάσσεστε (να αποφεύγετε), επειδή και δυσχερείς και δύσκολες: εις την πέμπτη διότι λέγεται τις Ερινύες να υπηρετείς σαν δούλος τον Όρκο τον γεννημένο, τον Έριδα γέννησε (Έρις), θλίψη για τους επίορκους.
805 Μέσσῃ δ' ἑβδομάτῃ Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν
εὖ μάλ' ὀπιπεύοντα ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ
βαλλέμεν, ὑλοτόμον τε ταμεῖν θαλαμήια δοῦρα
νήιά τε ξύλα πολλά, τά τ' ἄρμενα νηυσὶ πέλονται.
τετράδι δ' ἄρχεσθαι νῆας πήγνυσθαι ἀραιάς.
805 εις το μέσον δε εις την εβδόμη της Δήμητρας το ναό στην παραλία
καλώς πάρα πολύ να βγάλεις το χυμό σε καλώς-στρογγυλά εις το αλώνι (αλέθει σιτάρι
ρίξετε κάτω, και τον υλοτόμο να κόψει για το εσωτερικό δωμάτιο κορμούς δένδρων
και για τα πλοία ξύλα πολλά και τα συνδεόμενα πλοία να είναι σε κίνηση
εις την τετάρτη ημέρα του μήνα δε να αρχίζει του ισχνού πλοίου η στερέωση.
810 εἰνὰς δ' ἡ μέσση ἐπὶ δείελα λώιον ἦμαρ,
πρωτίστη δ' εἰνὰς παναπήμων ἀνθρώποισιν:
ἐσθλὴ μὲν γάρ θ' ἥ γε φυτευέμεν ἠδὲ γενέσθαι
ἀνέρι τ' ἠδὲ γυναικί: καὶ οὔποτε πάγκακον ἦμαρ.
παῦροι δ' αὖτε ἴσασι τρισεινάδα μηνὸς ἀρίστην
810 ενάτη δε στο μέσον προς το απόγευμα καλύτερη ημέρα,
πρώτη δε ενάτη απαλλαγμένη του κακού εις τους ανθρώπους:
ευγενής μεν διότι και αυτή τουλάχιστον φυτεύομε επίσης παράγεται
σε άνδρα και επίσης σε γυναίκα: και ποτέ μοχθηρότατη μέρα.
εξάλλου δε και αυτές γνωρίζουν την ένατη μέρα του τρίτου δεκαημέρου (29η του μήνα) του μήνα ευγενέστατη
815 ἄρξασθαί τε πίθου καὶ ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι θεῖναι
βουσὶ καὶ ἡμιόνοισι καὶ ἵπποις ὠκυπόδεσσι,
νῆα πολυκλήιδα θοὴν εἰς οἴνοπα πόντον
εἰρύμεναι: παῦροι δέ τ' ἀληθέα κικλῄσκουσιν.
τετράδι δ' οἶγε πίθον: περὶ πάντων ἱερὸν ἦμαρ
815 να αρχίσεις και του αγγείου (πιθάρι) και εις τον αυχένα τον ζυγό να θέσεις
σε βόδια και ημίονους και ίππους γρήγορους στα πόδια (γοργοπόδαρους),
πλοίο με πολλά καθίσματα γρήγορο σε θαλάσσιο πέρασμα με χρώμα κρασιού
έλκεται: λίγοι δε τα αληθινά επικαλούνται.
Εις την τετάρτη δε να ανοίγεις το αγγείο (πιθάρι): πέριξ όλων η ιερή ημέρα.
820 μέσση: παῦροι δ' αὖτε μετ' εἰκάδα μηνὸς ἀρίστην
ἠοῦς γιγνομένης: ἐπὶ δείελα δ' ἐστὶ χερείων.
αἵδε μὲν ἡμέραι εἰσιν ἐπιχθονίοις μέγ' ὄνειαρ,
αἱ δ' ἄλλαι μετάδουποι, ἀκήριοι, οὔ τι φέρουσαι.
ἄλλος δ' ἀλλοίην αἰνεῖ, παῦροι δὲ ἴσασιν.
820 το μέσον: λίγοι δε εξάλλου μετά την εικοστή μέρα του μήνα την καλύτερη
της αυγής της παραγόμενης: προς το απόγευμα (δειλινό) δε είναι χειρότερο.
Αυτές οι ημέρες είναι εις τους γήινους μεγάλο κέρδος,
οι δε άλλες πέφτουν στην τύχη (είναι χωρίς σύστημα), χωρίς ζημιά, δεν προσφέρουν κάτι.
άλλος (οποιοσδήποτε) δε διαφορετικά επαινεί, λίγοι δε θεραπεύονται.
825 ἄλλοτε μητρυιὴ πέλει ἡμέρη, ἄλλοτε μήτηρ.
τάων εὐδαίμων τε καὶ ὄλβιος, ὃς τάδε πάντα
εἰδὼς ἐργάζηται ἀναίτιος ἀθανάτοισιν,
ὄρνιθας κρίνων καὶ ὑπερβασίας ἀλεείνων.
825 άλλη φορά γίνεται η ημέρα μητρυιά, άλλη φορά μητέρα.
αυτών και ευτυχισμένος και ευλογημένος, ο οποίος αυτά όλα
βλέποντας εργάζεται χωρίς ευθύνη για τους αθάνατους (θεούς)
τις κότες (όρνιθες) κρίνοντας και της παράβασης του νόμου μένων μακριά.
3. Οι Αρχαίοι Έλληνες υπολόγιζαν την ημέρα από το ηλιοβασίλεμα. Δηλαδή, η Τρίτη ξεκινά το ηλιοβασίλεμα της Δευτέρας. Η πρώτη μέρα του νέου μήνα (Νουμηνία = Νέα Σελήνη / πρωτομηνιά) εικάζεται να συμπίπτει με την πρώτη όψη της Νέας Ημισελήνου. Αυτό θα ήταν νωρίς το βράδυ μετά την 30η μέρα, η οποία για αυτό καλείται Ένη και Νέα. Σημειώστε πως στα νέα ημερολόγια, Νέα Σελήνη αναφέρεται η σύνοδος της Σελήνης με τον Ήλιο, δηλαδή το σκότος της Σελήνης. Για τους λόγους του Ιερού Μήνα, η Νέα Σελήνη (Νουμηνία) εμφανίζεται μια μέρα ή δύο μετά τη σύνοδο. Μπορεί να είναι απλούστερο να χρησιμοποιήσομε το σύστημα που επινοήθηκε από το Σόλωνα: η ελληνική μέρα κατά την διάρκεια της οποίας εμφανίζεται η σύνοδος, δηλώνεται Νέα και Παλαιά, η 30η . Η ακόλουθη ελληνική μέρα είναι τότε η Νουμηνία, η 1η. Δηλαδή στο πρώτο ηλιοβασίλεμα μετά τη σύνοδο αρχίζει η 1η του μήνα. Αν αυτό το σύστημα ακολουθείται, τότε το Πρώτο Τέταρτο θα πέσει την 7η ή την 8η, η Πανσέληνος θα πέσει την 14η ή την 15η και το Τρίτο Τέταρτο θα πέσει την 22η ή την 23η, ανάλογα με τον ακριβή χρόνο της συνόδου. Αν η 1η βασίζεται στην «πρώτη ορατότητα», όπως πιθανά έκανε ο Ησίοδος, οι Φάσεις της Σελήνης θα πέσουν μια μέρα νωρίτερα.
4. Για τους Κοίλους Μήνες (29 ημέρες), η 29η παραλείπεται, για τους Πλήρεις Μήνες (30 ημέρες), όχι. Η 30η μέρα είναι πάντα συμπεριλαμβανόμενη. Αυτή η ρύθμιση γίνεται για να εξασφαλίσει ότι η σύνοδος εμφανίζεται στην Παλαιά και Νέα (30η) ή πρώτη ορατότητα της Νουμηνία (1η).
5. Ο ορατός μήνας μπορεί να διαιρεθεί σε τέσσερις εβδομάδες: 1 ως 7, 8 ως 14, 15 ως 21, 22 ως 28. Εντούτοις οι αρχαίοι Έλληνες διαίρεσαν κανονικά το μήνα σε δύο μισά (Αύξηση και ελάττωση) ή σε τρεις Δεκανούς (αύξηση, μέσον, ελάττωση).
6. Θα παρατηρηθεί ότι οι αντίστοιχες ημέρες σε κάθε Δεκανό έχουν συχνά παρόμοιες θεότητες, τύχες, κ.λπ.
7. Ο Ησίοδος συστήνει διαφορετικές ημέρες για διαφορετικές δραστηριότητες (π.χ., προώθηση πλοίων). Αν θέλετε να ξέρετε πότε πρέπει να ευνουχίσετε τις αίγες, θα πρέπει να συμβουλευθείτε το κείμενο του Ησίοδου. Όπως αναμένεται, το τμήμα της Αύξησης είναι καλύτερο για την έναρξη των πραγμάτων, το τμήμα της Ελάττωσης για τη λήξη τους. Συνολικά το μισό της Αύξησης είναι πιο ευνοϊκό.
8. Ορισμένες ημέρες έχουν τα ειδικά ονόματα, τα οποία δίνονται μετά από τους αριθμούς τους. Εκτός από εκείνες που ήδη αναφέρθηκαν, είναι Τριτόμηνις η τρίτη του μήνα, Τετράς η τέταρτη μέρα του μήνα, Διχομήνια το μέσον του μήνα δηλαδή η Πανσέληνος, Εικάς η εικοστή του μήνα, Τρισεινάς η ένατη μέρα του τρίτου δεκαημένου, δηλαδή εικοστή ενάτη, Τριακάς η τριακοστή μέρα του μήνα. Αν και η 15η είναι επίσημα "Πανσέληνος", μπορεί να εμφανιστεί μια ημέρα ή δύο πιο μπροστά.
9. Οι αριθμοί: Με τον αρχαίο ελληνικό τρόπο, οι ημέρες στον πρώτο Δεκανό μπορούν να προσδιορίσουν "τη δεύτερη της Αύξησης της Σελήνης" ή "τη δεύτερη μέρα της Σελήνης" κ.λπ. Οι ημέρες στο δεύτερο Δεκανό μπορούν να προσδιοριστούν "πρώτη στο Μέσον" ως "δέκατη το Μέσον" ή "ενδέκατη", "δωδέκατη", "δέκατη τρίτη" μέχρι "δέκατη ένατη", μετά "εικοστή". Ο τελευταίος Δεκανός μπορεί να δηλωθεί από την απόλυτη θέση ("εικοστή τρίτη") ή τη σχετική θέση ("η φθίνουσα τρίτη", "η τρίτη μετά από την εικοστή"), αλλά υπολογίζεται κανονικά προς τα κάτω ως τη Νέα Σελήνη, "όγδοο της Φθίνουσας Σελήνης". Σημειώστε ότι "η τρίτη της φθίνουσας" θα μπορούσε να είναι είτε η 23η , είτε η 28η . Αυτή η ασάφεια περιπλέκει την ερμηνεία του κειμένου του Ησίοδου. Όταν υπολογίζεται προς τα κάτω, η "νωρίτερα δέκατη" είναι η 2η και "αργότερα η δέκατη" είναι η 21η, δεδομένου ότι η 10η προσδιορίζεται ως "δέκατη της Αύξησης"
10. Αν ακολουθείτε το σύστημα του Σόλωνα, τότε κοιτάξτε το χρόνο της συνόδου σε ένα ημερολόγιο. Εάν πέφτει ανάμεσα στα μεσάνυχτα και στο ημίφως, κατόπιν η Παλαιά και Νέα (30η ) είναι αυτή η ημερολογιακή ημέρα και η Πανσέληνος είναι την 15η (Διχομήνια). Διαφορετικά, εάν η σύνοδος είναι ανάμεσα στο ημίφως και τα μεσάνυχτα, τότε η Παλαιά και Νέα είναι ην επόμενη ημερολογιακή ημέρα και η Πανσέληνος είναι τη 14η , αν και δεν θα είναι ορατή έως ότου αρχίζει η 15η στο ημίφως (σούρουπο). Εάν η σύνοδος είναι μεταξύ της αυγής και του ημίφωτος, ο μήνας είναι πλήρης, διαφορετικά είναι κοίλος.
11. Μην, γενική του μηνός. «Η των μηνών υποφορά», είναι το πρόσχημα των Ιερών Μηνών. Από αυτό προέρχεται η λέξη Μήνη που σημαίνει Σελήνη.
πηγή: http://www.astro.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου