Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Απολλώνιος Τυανεύς

Την ζωή του έχει καταγράψει ο Φλάβιος Φιλόστρατος ο Πρεσβύτερος.

Ο Απολλώνιος (περίπου 15 μ.Χ. -. 100 μ.Χ.) καταγόταν από την πόλη των Τυάνων στην Καππαδοκία. Σήμερα θεωρείται ως ένας εκλεκτός φιλόσοφος. Είναι σχεδόν άγνωστη η ζωή του. Ενεργώντας σύμφωνα με τις οδηγίες της Ρωμαϊκής αυτοκράτειρας Ιουλίας Δόμνας, ο Έλληνας σοφιστής Φλάβιος Φιλόστρατος ο Πρεσβύτερος έγραψε μια περίτεχνο βιογραφία, η οποία ολοκληρώθηκε λίγο μετά το 217 μ.Χ.

Τα στοιχεία που παρουσιάζονται δείχνουν πως ήταν ουσιαστικά πυθαγόρειος στη φιλοσοφία του. Εκπαιδεύτηκε στην Ταρσό και στο ναό του Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας.

Ο Φιλόστρατος αναφέρει πώς ο Απολλώνιος, που συνοδεύεται από τους μαθητές του, ταξίδεψε εκτενώς στην Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, στην Αίγυπτο επισκέφθηκε το Γυμνοσοφιστές και στην Ινδία τους Βραχμάνους, όπου εκεί μυήθηκε στην υπέρτατη σοφία τους. Οι μαθητές του λένε πως όταν πέθανε, σε ηλικία 100 ετών, το σώμα και την ψυχή του ανελήφθησαν στον ουρανό.


Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, η γέννηση του Απολλώνιου συνοδεύθηκε από θαυμαστά στοιχεία. Η έγκυος μητέρα του Απολλώνιου είχε πάει σε ένα λιβάδι και μάζεψε άνθη, όπου εκεί αποκοιμήθηκε. Κάποιοι κύκνοι που έβοσκαν στο χωράφι, έστησαν χορό γύρω της σε έναν κύκλο, φωνάζοντας και χτυπώντας τις φτερούγες τους. Απότομα ξύπνησε από τις κραυγές τους, γέννησε πρόωρα το γιο της. Οι χωρικοί είπαν πως η γέννηση συνοδεύθηκε από κεραυνό - ένα προμήνυμα ότι ο Απολλώνιος θα εκτελέσει μεγάλα έργα και να αποκτήσει θεϊκή κατάσταση.

Στην πορεία της ζωής του έκανε πολλά θαύματα, όπως αυτό με το πεθαμένο κορίτσι, όπου βάζοντας τα χέρια του πάνω της την έφερε πίσω στη ζωή.

Η μεγαλύτερη πολιτιστική ζημιά που έχει γίνει ποτέ, ήταν η πυρπόληση της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης από τον χριστιανικό όχλο, το 389 μΧ. Όλα τα αρχεία του Απολλωνίου καταστράφηκαν, εξυπηρετώντας έναν ύψιστο σκοπό. Ο κόσμος να αγνοεί για πάντα την ύπαρξη και την αντικατάστασή του, με ένα άλλο πρόσωπο που ενδύθηκε την Ιερή Φύση του. Κατά τη Σύνοδο της Νίκαιας το έτος 325 μ.Χ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ το βιβλίο, ήταν φαίνεται από τους πιο μεγάλους φόβους του, «η ζωή του Απολλώνιου του Τυανέως» του Φιλοστράτου. Το βιβλίο όμως ήταν καλά κρυμμένο και μεταφρασμένο από τους Άραβες, για πάνω από χίλια χρόνια, παρά τις προσπάθειες των Σταυροφόρων, που προς το συμφέρον του παπισμού, ήθελαν να το καταστρέψουν.

Πάνω από τέσσερις αιώνες πριν, αυτό το απαγορευμένο βιβλίο, εκδόθηκε το 1801 στην πρώτη ολοκληρωμένη αγγλική μετάφραση, από ένα λατινικό, παρά την αντίθεση των κληρικών.

Σήμερα, πάνω στη μορφή αυτού του μέγιστου ανθρώπου της Δύσης, έχει πέσει ένα πέπλο συγκάλυψης, τέτοιο που οι σελίδες της ιστορίας στα ιστορικά έργα και εκπαιδευτικά προγράμματα, δεν αναφέρονται καθόλου σε αυτόν. Είναι παράδοξο το πόσο ο κόσμος της Δύσης φοβάται την αποκάλυψη μιας πλάνης, ενός μύθου, ενός ψέματος που γεννήθηκε 2012 έτη πριν…



 Άγγελοι των επτά ημερών
Οἱ ἄγγελοι οἱ ἐπιστατοῦντες τὰς ζ ἡμέρας εἰσὶν οὗτοι.
ἡ ἡμέρα α ἤγουν κυριακὴ ἔχει ὥρας ἀγαθὰς τὴν α β η θ· διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Μιχαήλ. ἡ ἡμέρα δευτέρα ἔχει ὥρας ἀγαθὰς τὴν α β · διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Οὐριήλ. ἡ ἡμέρα γ· ἔχει ὥρας ἀγαθὰς τὴν α β η· διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Καταχαήλ. ἡ ἡμέρα δ ἔχει ὥρας ἀγαθὰς τὴν α δ· διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Ῥαμαήλ. ἡ ἡμέρα ε ἔχει ὥρας ἀγαθὰς τὴν ε ζ η· διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Ῥαφαήλ. ἡ ἡμέρα ζ ἤτοι τὸ σάββατόν ἐστιν ἀργὸν καὶ κατάπαυσις πάσης ἐνεργείας. αὗται αἱ ὧραι τῶν ἡμερῶν εὐλογημέναι εἰσὶ παρὰ θεῷ. ἐπὶ παντὶ οὖν ἔργω ὃ θέλεις κατασκευάσαι, φύλασσε ταύτας ὡς φυλάσσεται θησαυρὸς ἐν τῇ γῇ· οἱ γὰρ σοφοὶ ἀπέκρυψαν ταύτας ὡς θησαυρὸν ἐν τῇ γῇ καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, διότι ἐν αὐτοῖς πνεῦμα σοφίας ἐστί· καὶ τὴν βίβλον ταύτην μὴ ἀπιστήσῃς, ἐπειδὴ βαθμοὺς ὁ θεὸς ἑκατέρων ἐποίησεν καὶ μετὰ τοῦ φοβεροῦ καὶ κρυπτοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τελειοῦνται. ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ὡρῶν τῶν ἀνωτέρω γεγραμμένων ἀπετέλεσα ἀποτελέσματα καὶ οὐκ ἔστι τις περὶ τούτων ἀμφιβολία. καὶ εἰ μὴ ἐγίνωσκον, ὅτι ἀνθρωπίνη φύσις ἐνταῦθα οὐ μένει ἀλλ' ἐν ἄλλῳ κόσμῳ πορεύεται, τὴν ἐμὴν σοφίαν οὐκ ἐφανέρουν τινί, τέκνον ἐμόν, διότι ὑπὲρ χρυσίου καὶ λίθων τιμίων τιμιωτέρα ἐστί. σοὶ δὲ δείξω χάριν τοῦ διαμένειν τὸ μνημόσυνόν μου ἀεί.

Ευλογημένες μέρες και ώρεςΑπόσπασμα αρχαίου κειμένου από τα Αποτελεσματικά του Απολλωνίου του Τυανέως.
vi. Περὶ τῶν παρὰ τοῦ θεοῦ εὐλογημένων ἡμερῶν καὶ ὡρῶν.
Αἱ εὐλογημέναι ὥραι καὶ ἡμέραι, ἐν αἷς ὂ ποιῆσαι βούλει ἔσται βέβαιον καὶ ἀσφαλὲς
δουλευόντων τῶν ἀγγέλων, εἰσὶν αὗται·
Ἡ ἡμέρα α ἔχει ὥρας ἀγαθὰς ταύτας· α β θ· Διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Μιχαήλ.
Ἡ ἡμέρα β ἔχει ὥρας ἀγαθὰς ταύτας· α β . Διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Οὐριήλ.
Ἡ ἡμέρα δ ἔχει ὥρας ἀγαθὰς ταύτας· δ β η. Διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος
Καταχαήλ.
Ἡ ἡμέρα ε ἔχει ὥρας ἀγαθὰς ταύτας· ε ζ η· Διοικεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὁ ἄγγελος Ῥαφαήλ.
Ἡ ἡμέρα ζ, ἤτοι τὸ σάββατον, ἐστιν ἀργία καὶ κατάπαυσις πάσης ἐνεργείας.
Η Κυριακή έχει αγαθές ώρες: 1η, 2η και 9η
Η Δευτέρα έχει αγαθές ώρες: 1η και 2η
Η Τετάρτη έχει αγαθές ώρες: 4η, 2η και 8η
Η Πέμπτη έχει αγαθές ώρες: 5η, 7η και 8η

Άγγελοι των 4 Εποχών
Περὶ τῶν ὀνομασιῶν τῶν ἀγγέλων τῶν δουλευόντων εἰς τοὺς τέσσαρας καιρούς.
Οι τέσσερις καιροί είναι οι εποχές και αρχίζουν από αυτήν της άνοιξης
Αἱ ὀνομασίαι τῶν ἀγγέλων οἳ διοικοῦσι τὸν πρῶτον καιρόν εἰσιν αὗται· Σάπι, Παίδα, Γαμαὴλ, Ἐνθόα· κεφαλὴ δὲ αὐτῶν ἐστιν Ὑφμήλ.
Τὸν δεύτερον· Βερφαὴλ, Γουζαὴλ, καὶ ὁ μέγας Ἀββαὴλ, καὶ ὁ ἄρχων τῶν πύργων Ἀναήλ.
Τὸν τρίτον· Φερβαὴλ, Ἀσκαραὴλ, Γαβριὴλ, καὶ ὁ ἄρχων τῶν πύργων· Τελγραδέχ.
Τὸν τέταρτον ἤτοι τοῦ χειμῶνος· Ἀδωναὴλ, Τεπταδαὴλ, Ἀβραὴλ, καὶ ὁ ἄρχων τῶν πύργων Ἀρκαήλ.

Αποκάλυψις Αδάμ Απολλωνιου μαθηματικου Τυανεως. ονομασιαι ιβ ημερινων.
ὥρα α καλεῖται ἐν ᾗ ἀγαθόν ἐστιν προσεύχεσθαι.
ὥρᾳ πρώτῃ ἡμερινῇ πρώτη εὐχὴ ἐπιτελεῖται ἐν τῷ οὐρανῷ.
ὥρα β καλεῖται ἐν ᾗ εὐχαὶ τῶν ἀγγέλων καὶ ὕμνοι.
δευτέρᾳ εὐχὴ ἀγγέλων.
ὥρα γ καλεῖται ἐν ᾗ εὐχαριστοῦσιν τὰ πετεινὰ τῷ θεῷ· ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἀποτελεῖται πᾶν στοιχεῖον. τρίτῃ εὐχὴ πτηνῶν.
ὥρα δ ἐν ᾗ εὐχαριστοῦσιν πάντα τὰ ποιήματα τοῦ θεοῦ, ἐν ᾗ στοιχειοῦνται καὶ πάντα τὰ ἰοβόλα.
τετάρτῃ εὐχὴ κτηνῶν.
ὥρα ε ἐν ᾗ αἰνεῖ πᾶν ζῶον τὸν θεόν· ἐν ᾗ ἀποτελεῖται πᾶν ....
πεμπτῇ εὐχὴ θηρίων.
ὥρα ἐν ᾗ δυσωποῦσιν τὰ χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων.
ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως.
ὥρα ζ ἐν ᾗ αἰνοῦσιν ἀγγέλων τάγματα καὶ παριστάμενα τῷ θεῷ.
ἑβδόμῃ ἀγγέλων εἴσοδος πρὸς θεὸν καὶ ἔξοδος ἀγγέλων.
ὥρα η αἴνεσις καὶ θυσίαι ἀγγέλων.
ὥρα θ ἐν ᾗ εὐχὴ ἀνθρώπων ἐν ᾗ οὐδὲν τελεῖται.
ἐννάτῃ δέησις καὶ λατρεία ἀνθρώπου.
ὥρα ι ἐν ᾗ αἰνοῦσιν τὰ ὕδατα, καὶ πνεῦμα θεοῦ καταβαῖνον ἐπιπολάζει αὐτοῖς καὶ ἁγιάζει αὐτά· εἰ γὰρ μὴ οὕτως ἦν, ἔβλαπτον ἂν οἱ πονηροὶ δαίμονες ἀνθρώπους· ἐν ᾗ ἐὰν ἄνθρωπος ἄρῃ νέρον καὶ μίξῃ μετὰ ἁγίου ἐλαίου, πᾶν νόσημα ἰᾶται· καὶ δαιμονῶντας καθαίρει καὶ δαίμονας ἀπελαύνει.
δεκάτῃ ἐπισκοπαὶ ὑδάτων καὶ δεήσεις οὐρανίων καὶ ἐπιγείων.
ὥρα ια, ἐν ᾗ εὐφραίνονται οἱ ἐκλεκτοὶ τοῦ θεοῦ.
ἑνδεκάτῃ ἀνθομολόγησις καὶ ἀγαλλίασις πάντων.
ὥρα ιβ ἐν ᾗ εὐπρόσδεκτοι αἱ τῶν ἀνθρώπων εὐχαί.
δωδεκάτῃ ἔντευξις ἀνθρώπων εἰς εὐδοκίας.

ονομασιαι ωρων νυκτερινων.
ὥρα α ἐν ᾗ οἱ δαίμονες αἰνοῦντες τὸν θεὸν οὔτε ἀδικοῦσιν οὔτε κολάζουσιν.
ὥρα β ἐν ᾗ ὑμνοῦσιν οἱ ἰχθύες τὸν θεὸν, καὶ τὸ τοῦ πυρὸς βάθος· ἐν ᾗ ὀφείλει στοιχειοῦσθαι ἀποτελέσματα εἰς δράκοντας καὶ ... καὶ πῦρ.
ὥρα γ, ἐν ᾗ αἰνοῦσιν ὄφεις καὶ κύνες καὶ πῦρ.
ὥρα δ, ἐν ᾗ διέρχονται δαίμονες ἐν τοῖς μνήμασιν, καὶ ἐρχόμενος ἐκεῖσε βλαβήσεται καὶ φόβον καὶ φρίκην ἐκ τῆς τῶν δαιμόνων λήψεται φαντασίας· ἐν ᾗ ὀφείλει στοιχειοῦσθαι ἀποτελέσματα ... & καὶ παντὸς γοητικοῦ πράγματος.
ὥρα ε ἐν ᾗ αἰνοῦσιν τὰ ἄνω ὕδατα τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ.
ὥρα ὅτε δέον ἡσυχάζειν καὶ ἀναπαῦσαι, διότι
ἔχει φόβον.
ὥρα ζ ἐν ᾗ ἀναπαύει πάντα τὰ ζῶα [ταῦτα]. ἐάν τις ἄνθρωπος καθαρὸς ἁρπάσῃ νέρον καὶ βάλλει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς καὶ μίξῃ μετ' ἐλαίου καὶ ἁγιάσῃ αὐτὸ καὶ ἀλείψῃ ἀπ' αὐτὸ ἀσθενῆ ἀγρυπνοῦντα παρευθὺ τῆς νόσου ἀπαλλαγήσεται.
ὥρα η ἐν ᾗ δὲ ἀποτελοῦμεν δέον ἀποτελεῖν στοιχεῖον περὶ καὶ παντοίων φυτῶν.
ὥρα θ ἐν ᾗ τελεῖται οὐδέν.
ὥρα ια, ἐν ᾗ ἀνοίγονται αἱ πύλαι τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἄνθρωπος ἐν κατανύξει γενόμενος εὐήκοος γενήσεται· ἐν ταύτῃ πέτονται ταῖς πτέρυξιν σὺν ἤχῳ οἱ ἄγγελοι καὶ χερουβὶμ καὶ σεραφίμ· καί ἐστιν χαρὰ ἐν οὐρανῷ καὶ γῇ· ἀνατέλλει δὲ καὶ ὁ ἥλιος ἐξ Ἐδέμ.
ὥρα ιβ ἐν ᾗ ἀναπαύονται τὰ πύρινα τάγματα.

Ευχή και επίκληση
Ευχή που εκφωνείς
Εὐλογητὸς εἶ, ὦ θεὸς, καὶ εὐλογημένον τὸ ὄνομά σου, καὶ ἡ μεγαλοπρέπειά σου. Μεγαλύνω καὶ αἰνῶ καὶ δοξάζω σε καὶ τὸ ὑπεράρχιον ὄνομά σου τὸ ὂν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· τὸ σὸν γὰρ ὄνομα φρίττει ἀεὶ ἡ πύρινος στρατιὰ, δι' αὐτοῦ καὶ ἡ θάλασσα ὑποστρέφει καὶ ὁ κοσμὸς εὐλογεῖ σε, καὶ πᾶν ὃ ἔχει πνοὴν τὸ σὸν ὄνομα ὁμολογεῖ καὶ μεγαλύνει. Καὶ ἐγὼ ὁ δοῦλός σου, καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου ὡς σκιὰ ἐν ὑπιχνίῳ, καὶ τάφῳ καὶ σκώληξι παραδιδόμενος, ἱκετεύω σε, θεέ μου, διότι ἔγγυς εἶ τοῖς δεομένοις σου, δός μοι τὸ ἔλεος τῆς σῆς φιλανθρωπίας.
Ταῦτα λέγων ἔσει κάτω νεύων καὶ κράζων· Ἅγιε, Ἅγιε, Ἅγιε, κύριος ὁ θεός μου, ὁ κραταιὸς καὶ δυνατὸς, ὁ πληρῶν τῆς δόξης τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.

Επίκληση μετά την ευχή
Εἶτα λέγε ἑβραϊστὶ ταῦτα· Ἀθνιὴλ, Ἰαὴλ, Βραδὴλ, Ἄγγε, Ζιάθου, Μαχρὰ, Μάχελ, Μενὲκ, Ἀζθέου, Βρισὰρ, Αἴγηρ, Λαὰτ, Χαρτόσμου, Δαχαρίαχζ, Ναξμαὶζ, Ἀμακτὰ, Κατηλμὰ, Φαέλχρη, Ἀμμασατὰ, Χιοὺς, Ἀζαὸβ, Σμαφὰλ, Χαίδα, Οὐαρμαγὰδ, Ἀαχάσου, Οὐδοναὴλ, Οὐαζοῦ, Ἀζακὶς, Ἀσεβασὶντ, Ἀρνατάλδε, Πεμμεφλὲτ, Μασιαδφὰτ, Τουαμαρχοῦν, Βουδὰμ, Σάγαι, Χρία, Ἀχία, Γαραχιὰ, Σκοὺλ, Γακοὺλ, Βάσιδ, Οὐαζὺν, Τελούδην, Χηχμαδία, Νὰνλ, Ζεκσὰτ, Θοὺθ, Ἀζιαδὴν, Ἀκλεύσεα, Χαντιασθὶμ, Σφάπλη.
Ταύτας τὰς ὀνομασίας λέγε μετὰ τὸ πλήρωμα τῆς εὐχῆς, καὶ εἴ τι ἂν ἐξαιτῇς τὸν θεὸν, λαμβάνεις αὐτὸ, μηδενὸς ἀποκρυπτομένου ἀπὸ σοῦ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου