Διαδικασία για απόκτησης φυτών, πάπυρος 4-2967
Τα Αιγυπτιακά φυτά αποκτώνται πάντα έτσι: ο βοτανολόγος πρώτα καθαρίζει το σώμα του, μετά ψεκάζει με Natron και απολυμαίνει με καπνό το φυτό με ρητίνη από δέντρο μιας πεύκης μετά μεταφέρει τον καπνό τριγύρω στον τόπο 3 φορές. Μετά καίει Κύφι και χύνει τη σπονδή από γάλα καθώς αυτός προσεύχεται, μετά ξεριζώνει το φυτό ενώ επικαλείται δια μέσου Ονόματος τον Δαίμονα στον οποίο το φυτό είναι αφιερωμένο και τον επικαλείται για να είναι πιο δραστικό στη χρήση για την οποία έχει αποκτηθεί.
Η επίκληση γενικά στη στιγμή της του μαζέματος είναι ως ακολούθως:
"Ο Κρόνος έσπειρε ημάς, η Ήρα κυοφόρησε ημάς, ο Άμμων εδιατήρησε ημάς, η Ίσις εγέννησε ημάς, ο Ζευς έθρεψε ημάς ο Θεός της Βροχής, ο Ήλιος και η Δρόσος ανέπτυξαν ημάς. Εσύ είσαι η Δρόσος όλων των Θεών, είσαι η Καρδία του Ερμούς, είσαι η Σπόρος των Πρωτογενών Θεών, είσαι ο Οφθαλμός του Ηλίου, είσαι το Φως της Σελήνης, είσαι το Ζήλος του Οσίριδος, είσαι η Ωραιότης και η Δόξα του Ουρανού, είσαι η Ψυχή του Δαίμονος του Οσίριδος
η οποία χαίρεται έντονα σε κάθε τόπο, είσαι το Πνεύμα του Άμμωνος. Όπως έχεις εξυμνήσει τον Οσίριν, τοιούτως εξύμνησε τον εαυτό σου και ανυψώσου ακριβώς όπως ο Ήλιος ανυψώνεται εκάστη ημέρα. Το μέγεθός σου είναι ίσον με το Ζενίθ του Ηλίου, οι ρίζες σου προέρχονται από τα Βάθη, αλλά οι δυνάμεις σου είναι εις την Καρδιά του Ερμούς, οι ίνες των νεύρων σου είναι τα Οστά του Μνεύϊος δηλ. του ιερού ταύρου της Ηλιούπολης, και τα άνθη του είναι οι Οφθαλμοί του Ώρου, ο σπόρος είναι ο Σπόρος του Πανός. Νίβω εσένα σε ρητίνη όπως επίσης νίβω τους Θεούς δηλαδή τα αγάλματα λατρείας ακόμη και όπως πράττω αυτό για την ημετέρα υγεία. Εσύ επίσης καθίστασαι καθαρό δια της προσευχής και δίδεις σε ημάς δύναμη όπως ο Άρης και η Αθηνά πράττουν. Εγώ είμαι ο Ερμής! Αποκτώ μαζί σου Καλή Τύχη και Καλό Δαίμονα και τα δύο σε μια ευμενή ώρα και σε μια ευμενή ημέρα η οποία να είναι αποτελεσματική για όλα τα πράγματα."
Αφού πει αυτό, στριφογυρίζει το θερισμένο βλαστό σε ένα καθαρό λινό ρούχο, και ρίχνει στο μέρος της ρίζας επτά σπόρους από σιτάρι και ίσο αριθμό από κριθάρι, αφού αναμείχθηκαν πρώρα με μέλι. Μετά φεύγει.
Αρχαίο κείμενο
Παρ' Αἰγυπτίοις ἀεὶ βοτάναι λαμβάνονται
οὕτως· ὁ ῥιζοτόμος καθαίρει πρότερον τὸ
ἴδιον σῶμα, πρότερον νίτρῳ περιρράνας καὶ
τὴν βοτάνην θυμιάσας ῥητίνῃ ἐκ πίτυος
εἰς γ περιενέγκας τὸν τόπον, εἶτα κῦρι θυμιά-
σας καὶ τὴν διὰ τοῦ γάλακτος σπονδὴν χεά-
μενος μετ' εὐχῶν ἀνασπᾷ τὸ φυτὸν ἐξ ὀνόμα-
τος ἐπικαλούμενος τὸν δαίμονα, ᾧ ἡ βοτά-
νη ἀνιέρωται, πρὸς ἣν λαμβάνεται χρείαν,
παρακαλῶν ἐνεργεστέραν γενέσθαι πρὸς αὐτήν.
ἐπίκλησις δ' αὐτῷ ἐπὶ πάσης βοτάνης καθ' ὅλον
ἐν ἄρσει, ἣν λέγει, ἐστὶν ἥδε· ἐσπάρης ὑπὸ
τοῦ Κρόνου, συνελήμφθης ὑπὸ τῆς Ἥρας,
διετηρήθης ὑπὸ τοῦ Ἄμμωνος, ἐτέχθης ὑπὸ
τῆς Ἴσιδος, ἐτράφης ὑπ' ὀμβρίου Διός, ηὐξήθης
ὑπὸ τοῦ Ἡλίου καὶ τῆς δρόσου. σὺ εἶ ἡ δρόσος ἡ τῶν
θεῶν πάντων, σὺ εἶ ἡ καρδία τοῦ Ἑρμοῦ, σὺ εἶ τὸ
σπέρμα τῶν προγόνων θεῶν, σὺ εἶ ὁ ὀφθαλμὸς
τοῦ Ἡλίου, σὺ εἶ τὸ φῶς τῆς Σελήνης, σὺ εἶ ἡ σπου-
δὴ τοῦ Ὀσίρεως, σὺ εἶ τὸ κάλλος καὶ ἡ δόξα τοῦ
Οὐρανοῦ, σὺ εἶ ἡ ψυχὴ τοῦ δαίμονος τοῦ Ὀσίρε-
ως, ἡ κωμάζουσα ἐν παντὶ τόπῳ, σὺ εἶ τὸ πνεῦ-
μα τοῦ Ἄμμωνος. ὡς τὸν Ὄσιριν ὕψωσας, οὕτως
ὕψωσον σεαυτὴν καὶ ἀνατεῖλον, ὡς καὶ ὁ Ἥλιος
ἀνατέλλει καθ' ἑκάστην ἡμέραν· τὸ μῆκός σου
ἴσον ἐστὶ τῷ τοῦ Ἡλίου μεσουρανήματι, αἱ δὲ ῥίζαι
τοῦ βυθοῦ, αἱ δὲ δυνάμεις σου ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ Ἑρ-
μοῦ εἰσιν, τὰ ξύλα σου τὰ ὀστέα τοῦ Μνεύεως, καί σου
τὰ ἄνθη ἐστὶν ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ Ὥρου, τὸ σὸν σπέρμα
τοῦ Πᾶνός ἐστι σπέρμα. ἐγὼ νίζω σε ῥητίνῃ ὡς καὶ
τοὺς θεούς, καὶ ἐπὶ ὑγείᾳ ἐμαυτοῦ, καὶ συναγνίσθη-
τι ἐπευχῇ καὶ δὸς ἡμῖν δύναμιν ὡς ὁ Ἄρης καὶ
ἡ Ἀθηνᾶ. ἐγώ εἰμι Ἑρμῆς. λαμβάνω σε σὺν Ἀγαθῇ
Τύχῃ καὶ Ἀγαθῷ Δαίμονι καὶ ἐν καλῇ ὥρᾳ καὶ ἐν καλῇ
ἡμέρᾳ καὶ ἐπιτευκτικῇ πρὸς πάντα. ταῦτ' εἰπὼν
τὴν μὲν τρυγηθεῖσαν πόαν εἰς καθαρὸν ἑλίσσει
ὀθόνιον #τῆς δὲ ῥίζης εἰσ τὸν τόπον ἑπτὰ μὲν πυροῦ
κόκκους, τοὺς δὲ ἴσους κριθῆς μέλιτι δεύσαντες
ἐνέβαλον$ καὶ τὴν ἀνασκαφεῖσαν γῆν ἐνχώσας
ἀπαλλάσσεται.
Τα Αιγυπτιακά φυτά αποκτώνται πάντα έτσι: ο βοτανολόγος πρώτα καθαρίζει το σώμα του, μετά ψεκάζει με Natron και απολυμαίνει με καπνό το φυτό με ρητίνη από δέντρο μιας πεύκης μετά μεταφέρει τον καπνό τριγύρω στον τόπο 3 φορές. Μετά καίει Κύφι και χύνει τη σπονδή από γάλα καθώς αυτός προσεύχεται, μετά ξεριζώνει το φυτό ενώ επικαλείται δια μέσου Ονόματος τον Δαίμονα στον οποίο το φυτό είναι αφιερωμένο και τον επικαλείται για να είναι πιο δραστικό στη χρήση για την οποία έχει αποκτηθεί.
Η επίκληση γενικά στη στιγμή της του μαζέματος είναι ως ακολούθως:
"Ο Κρόνος έσπειρε ημάς, η Ήρα κυοφόρησε ημάς, ο Άμμων εδιατήρησε ημάς, η Ίσις εγέννησε ημάς, ο Ζευς έθρεψε ημάς ο Θεός της Βροχής, ο Ήλιος και η Δρόσος ανέπτυξαν ημάς. Εσύ είσαι η Δρόσος όλων των Θεών, είσαι η Καρδία του Ερμούς, είσαι η Σπόρος των Πρωτογενών Θεών, είσαι ο Οφθαλμός του Ηλίου, είσαι το Φως της Σελήνης, είσαι το Ζήλος του Οσίριδος, είσαι η Ωραιότης και η Δόξα του Ουρανού, είσαι η Ψυχή του Δαίμονος του Οσίριδος
η οποία χαίρεται έντονα σε κάθε τόπο, είσαι το Πνεύμα του Άμμωνος. Όπως έχεις εξυμνήσει τον Οσίριν, τοιούτως εξύμνησε τον εαυτό σου και ανυψώσου ακριβώς όπως ο Ήλιος ανυψώνεται εκάστη ημέρα. Το μέγεθός σου είναι ίσον με το Ζενίθ του Ηλίου, οι ρίζες σου προέρχονται από τα Βάθη, αλλά οι δυνάμεις σου είναι εις την Καρδιά του Ερμούς, οι ίνες των νεύρων σου είναι τα Οστά του Μνεύϊος δηλ. του ιερού ταύρου της Ηλιούπολης, και τα άνθη του είναι οι Οφθαλμοί του Ώρου, ο σπόρος είναι ο Σπόρος του Πανός. Νίβω εσένα σε ρητίνη όπως επίσης νίβω τους Θεούς δηλαδή τα αγάλματα λατρείας ακόμη και όπως πράττω αυτό για την ημετέρα υγεία. Εσύ επίσης καθίστασαι καθαρό δια της προσευχής και δίδεις σε ημάς δύναμη όπως ο Άρης και η Αθηνά πράττουν. Εγώ είμαι ο Ερμής! Αποκτώ μαζί σου Καλή Τύχη και Καλό Δαίμονα και τα δύο σε μια ευμενή ώρα και σε μια ευμενή ημέρα η οποία να είναι αποτελεσματική για όλα τα πράγματα."
Αφού πει αυτό, στριφογυρίζει το θερισμένο βλαστό σε ένα καθαρό λινό ρούχο, και ρίχνει στο μέρος της ρίζας επτά σπόρους από σιτάρι και ίσο αριθμό από κριθάρι, αφού αναμείχθηκαν πρώρα με μέλι. Μετά φεύγει.
Αρχαίο κείμενο
Παρ' Αἰγυπτίοις ἀεὶ βοτάναι λαμβάνονται
οὕτως· ὁ ῥιζοτόμος καθαίρει πρότερον τὸ
ἴδιον σῶμα, πρότερον νίτρῳ περιρράνας καὶ
τὴν βοτάνην θυμιάσας ῥητίνῃ ἐκ πίτυος
εἰς γ περιενέγκας τὸν τόπον, εἶτα κῦρι θυμιά-
σας καὶ τὴν διὰ τοῦ γάλακτος σπονδὴν χεά-
μενος μετ' εὐχῶν ἀνασπᾷ τὸ φυτὸν ἐξ ὀνόμα-
τος ἐπικαλούμενος τὸν δαίμονα, ᾧ ἡ βοτά-
νη ἀνιέρωται, πρὸς ἣν λαμβάνεται χρείαν,
παρακαλῶν ἐνεργεστέραν γενέσθαι πρὸς αὐτήν.
ἐπίκλησις δ' αὐτῷ ἐπὶ πάσης βοτάνης καθ' ὅλον
ἐν ἄρσει, ἣν λέγει, ἐστὶν ἥδε· ἐσπάρης ὑπὸ
τοῦ Κρόνου, συνελήμφθης ὑπὸ τῆς Ἥρας,
διετηρήθης ὑπὸ τοῦ Ἄμμωνος, ἐτέχθης ὑπὸ
τῆς Ἴσιδος, ἐτράφης ὑπ' ὀμβρίου Διός, ηὐξήθης
ὑπὸ τοῦ Ἡλίου καὶ τῆς δρόσου. σὺ εἶ ἡ δρόσος ἡ τῶν
θεῶν πάντων, σὺ εἶ ἡ καρδία τοῦ Ἑρμοῦ, σὺ εἶ τὸ
σπέρμα τῶν προγόνων θεῶν, σὺ εἶ ὁ ὀφθαλμὸς
τοῦ Ἡλίου, σὺ εἶ τὸ φῶς τῆς Σελήνης, σὺ εἶ ἡ σπου-
δὴ τοῦ Ὀσίρεως, σὺ εἶ τὸ κάλλος καὶ ἡ δόξα τοῦ
Οὐρανοῦ, σὺ εἶ ἡ ψυχὴ τοῦ δαίμονος τοῦ Ὀσίρε-
ως, ἡ κωμάζουσα ἐν παντὶ τόπῳ, σὺ εἶ τὸ πνεῦ-
μα τοῦ Ἄμμωνος. ὡς τὸν Ὄσιριν ὕψωσας, οὕτως
ὕψωσον σεαυτὴν καὶ ἀνατεῖλον, ὡς καὶ ὁ Ἥλιος
ἀνατέλλει καθ' ἑκάστην ἡμέραν· τὸ μῆκός σου
ἴσον ἐστὶ τῷ τοῦ Ἡλίου μεσουρανήματι, αἱ δὲ ῥίζαι
τοῦ βυθοῦ, αἱ δὲ δυνάμεις σου ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ Ἑρ-
μοῦ εἰσιν, τὰ ξύλα σου τὰ ὀστέα τοῦ Μνεύεως, καί σου
τὰ ἄνθη ἐστὶν ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ Ὥρου, τὸ σὸν σπέρμα
τοῦ Πᾶνός ἐστι σπέρμα. ἐγὼ νίζω σε ῥητίνῃ ὡς καὶ
τοὺς θεούς, καὶ ἐπὶ ὑγείᾳ ἐμαυτοῦ, καὶ συναγνίσθη-
τι ἐπευχῇ καὶ δὸς ἡμῖν δύναμιν ὡς ὁ Ἄρης καὶ
ἡ Ἀθηνᾶ. ἐγώ εἰμι Ἑρμῆς. λαμβάνω σε σὺν Ἀγαθῇ
Τύχῃ καὶ Ἀγαθῷ Δαίμονι καὶ ἐν καλῇ ὥρᾳ καὶ ἐν καλῇ
ἡμέρᾳ καὶ ἐπιτευκτικῇ πρὸς πάντα. ταῦτ' εἰπὼν
τὴν μὲν τρυγηθεῖσαν πόαν εἰς καθαρὸν ἑλίσσει
ὀθόνιον #τῆς δὲ ῥίζης εἰσ τὸν τόπον ἑπτὰ μὲν πυροῦ
κόκκους, τοὺς δὲ ἴσους κριθῆς μέλιτι δεύσαντες
ἐνέβαλον$ καὶ τὴν ἀνασκαφεῖσαν γῆν ἐνχώσας
ἀπαλλάσσεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου